midwinter

winter

trees in the dark

houthakker

Het maakt wanhopig bomen om te hakken

en wortels los te graven uit het grint.

Ik klim met zaag en kapmes langs de takken

tot in de kruin als een onwillig kind.

Kon ik mij in de hemel laten zakken

voor het besnoeien van de wilde wind,

ik sneed de storm in lange dunne plakken

en trok de nacht met wortels uit het zwin.

Maar ik vernietig wat mij het liefste is.

Terwijl ik zaag en hak verstomt 't geruis

waarmee de bomen tot elkaar spreken.

Ik hoor hun lange ruggegraten breken

en zie de open plek als het gemis

dat ik straks meeneem naar mijn eigen huis.

Adriaan Morriën

monument for a tree

trees in the dark

weeping willow in the evening

empty house

autumn 3

autumn 2

autumn

what remains (1)

what remains

Tulips  2004

Bretagne (4)

Bretagne (3)

Bretagne (2)

Bretagne

dive under

See more of this theme at ARNHEM CENTRAL

the bridge

See more of this theme at ARNHEM CENTRAL

reflections (3)

metro Rotterdam Centraal 18 juli 2010

desire

december 2009

family tree

my father and his wife march 2008

reflections (2)

"Ik ontdekte langzaam aan dat alles wat bestaat met elkaar verband houdt, onderdeel is van een compact plan; wat op het eerste gezicht een wirwar van toevalligheden lijkt, openbaart zich voor het minutieuze oog van de camera in al zijn perfecte symmetrie. Niets is toevallig, niets is banaal....... Het wezenlijke is vaak onzichtbaar; het oog neemt het niet waar, alleen het hart, maar de camera vangt soms sprankjes van die substantie op."

uit: Portret in sepia, Isabel Allende

lost

being on the road

from the train, Belgium 2008

missen op het eerste gezicht

Click on the photograph to enlarge it

1998

Ik wilde jou en dat ik missen zou

wist ik al voordat het begonnen was.

Jou willen is je missen. Het was missen

op het eerste gezicht. Keek ik je aan

je werd een schaduw voor een vuur.

J.W.Otten

Volgens de schrijver J.W. Otten is iemand missen de belangrijkste drijfveer voor schrijvers en kunstenaars om te scheppen.

Saksen Weimar kazerne

skin

trees in the dark

autumn 2009

goed kijken

Op de avond voor de achtste verjaardag van mijn dochter was ik het huis aan het versieren tot er opeens werd aangebeld door de buurvrouw die me vertelde dat onze kat was doodgereden. Tussen de slingers en het gebak was het huis opeens gevuld met dood. Gelukkig sliep mijn dochter al. De volgende ochtend was haar verdriet groot, maar toen ze de kat zag zei ze opeens: "wat mooi"

Dat zo'n moment een bepaalde schoonheid heeft doet pijn.

Later realiseerde ik me dat ik onze kat nauwelijks had gefotografeerd en dat vond ik jammer, maar had het iets uitgemaakt als ik dat wel had gedaan?

Een collega-fotograaf vertelde dat hij was gaan fotograferen omdat hij het als kind zo erg vond wanneer hij op vakantie was geweest in de bergen dat hij de bergen niet mee naar huis kon nemen.

Als iets of iemand er niet meer is vraag ik me altijd af: heb ik wel goed gekeken? Of beter: ben ik me er volledig bewust van geweest?

Een foto blijft een slap aftreksel van de realiteit en toch ben ik blij met sommige foto's.

winter in Spain

january 2010, Spain

winter

winter 2010

the end of the summer of 2007

september 2007

reflections